Country Living-editors selecteren elk aanbevolen product. Als u via een link koopt, kunnen we een commissie verdienen. Meer over ons
Zou het echt Thanksgiving zijn zonder een grote, sappige kalkoen? De vogel en de vakantie zijn zo met elkaar verweven dat we de hele viering zelfs de bijnaam 'kalkoendag' hebben gegeven. Maar waarom, precies, eten we kalkoen op Thanksgiving? Lees verder en we zullen u vertellen hoe deze traditie is ontstaan.
De eerst gedocumenteerd Thanksgiving-diner vond plaats in 1621, toen de pelgrims en de inboorlingen gingen zitten om samen van een bijzonder goede oogst in Plymouth, Massachusetts te genieten. Gezien de setting - herfst in Massachusetts - en de timing - 1621 - was het diner beperkt tot dingen die je in die tijd in New England zou kunnen kweken of jagen - en ja, kalkoen was daar een van. Volgens rekeningen van Plymouth gouverneur William Bradford, dat eerste feest omvatte watervogels (denk aan eenden), vis en natuurlijk veel kalkoenen.
Vanaf die nacht ging de Thanksgiving-dinertraditie verder, maar technologie en tijd veranderden het menu een beetje. We hoeven u er niet zoveel te vertellen
nieuw tradities (zoals groene bonen ovenschotel en cranberrysaus) hebben sindsdien hun plaats gevonden aan de moderne Thanksgiving-tafel. Maar wat nog belangrijker is, als het gaat om de discussie van vandaag, zijn voorgerechten zoals vis en eend uit de gratie geraakt, waardoor Turkije het favoriete gerecht is in zowat elk huishouden. Waarom Turkije in tegenstelling tot die andere eiwitten? Nou, niet alleen was Turkije relatief betaalbaar en breed verkrijgbaar, maar slechts één vogel kon de hele tafel voeden, en kon uren zonder toezicht in de oven roosteren, waardoor je vrij bent om andere dingen te doen (lees: rondhangen en kijken Amerikaans voetbal).Dus ongeacht of u Team White Meat of Team Dark Meat gebruikt, nu weet u dat Turkije inderdaad een onderdeel was van het allereerste Thanksgiving-diner. En hoewel veel van de andere vroege hoofdgerechten niet meer in de traditionele spread voorkomen, heeft Turkije het volgehouden. En godzijdank daarvoor, want het meenemen van een overgebleven broodje met watervogels op maandag klinkt gewoon niet zo smakelijk.